Psalms 18

سرود پيروزی داوود

(پس از رهايی از دست شائول، داوود اين مزمور را سراييد.)

1ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

2خداوند، جان پناه من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدايم صخرهٔ محكمی است كه به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌كند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. 3او را به كمک خواهم طلبيد و از چنگ دشمنان رهايی خواهم يافت. ای خداوند تو شايستهٔ پرستش هستی!

4مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار كرده بود و موجهای ويرانگرش مرا فرو گرفته بود. 5مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به كام خود بكشد. 6اما من در اين پريشانی به سوی خداوند فرياد برآوردم و از خدايم كمک خواستم. فرياد من به گوش او رسيد و او از خانهٔ مقدسش نالهٔ مرا شنيد.

7آنگاه زمين تكان خورد و لرزيد و بنياد کوهها مرتعش شد و به لرزه درآمد؛ زيرا خداوند به خشم آمده بود. 8دود از بينی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش، از دهانش زبانه كشيد! 9او آسمان را شكافت و نزول كرد و زير پايش ابرهای سياه قرار داشت. 10بر فرشته‌ای سوار شد و بر بالهای باد پرواز نمود. 11او خود را با تاريكی پوشاند و ابرهای غليظ پر آب، او را احاطه كردند. 12درخشندگی حضور او، ابرهای تيره را كنار زد و تگرگ و شعله‌های آتش پديد آورد.

13آنگاه خداوند، خدای متعال، از آسمان و از ميان تگرگ و شعله‌های آتش با صدای رعدآسا سخن گفت. 14او با تيرهای آتشين خود، دشمنانم را پراكنده و پريشان ساخت. 15آنگاه فرمان داد و آب دريا عقب رفت، دميد و خشكی پديد آمد.

16خداوند از آسمان دست خود را دراز كرد و مرا از اعماق آبهای بسيار بيرون كشيد. 17مرا از چنگ دشمنان نيرومندی كه از من بسی تواناتر بودند رهانيد. 18وقتی در سختی و پريشانی بودم، آنها بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ كرد. 19او مرا به جای امنی برد و نجاتم داد زيرا مرا دوست می‌داشت.

20خداوند پاداش درستكاری و پاكی مرا داده است، 21زيرا از دستورات او اطاعت نموده‌ام و نسبت به خدای خود گناه نورزيده‌ام. 22همهٔ احكامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپيچی نكرده‌ام. 23در نظر خداوند بی‌عيب بوده‌ام و خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. 24خداوند به من پاداش داده است زيرا در نظر او پاک و درستكار بوده‌ام.

25خدايا، تو نسبت به كسانی كه به تو وفادارند، امين هستی و كسانی را كه كاملند محبت می‌كنی. 26اشخاص پاک را بركت می‌دهی و آدمهای فاسد را مجازات می‌كنی. 27تو افتادگان را نجات می‌دهی اما متكبران را سرنگون می‌كنی.

28خداوندا، تو چراغ مرا روشن نگه دار و تاريكی مرا به روشنايی تبديل كن. 29با كمک تو بر صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم كوبيد.

30اعمال خداوند كامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از كسانی كه به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌كند. 31كيست خدا غير از خداوند و كيست صخرهٔ نجات غير از خدای ما؟

32خدا به من قوت می‌بخشد و در راههايی كه می‌روم مرا حفظ می‌كند. 33پاهايم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلنديها بايستم. 34او دستهای مرا برای جنگ تقويت می‌كند تا بتوانم كمان برنجين را خم كنم.

35خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، با قدرتت مرا حفظ كرده‌ای و از لطف تو است كه به اين عظمت رسيده‌ام. 36زمينِ زير پايم را وسيع ساخته‌ای تا نلغزم. 37دشمنانم را تعقيب می‌كنم و به ايشان می‌رسم و تا آنها را از بين نبرم برنمی‌گردم. 38آنها را چنان بر زمين می‌كوبم كه زير پايم بيفتند و برنخيزند. 39تو برای جنگيدن به من قوت بخشيده‌ای و دشمنانم را زير پای من انداخته‌ای. 40تو آنها را وادار به عقب‌نشينی و فرار می‌نمايی و من آنها را نابود می‌كنم. 41فرياد برمی‌آورند ولی كسی نيست كه آنها را برهاند. از خداوند كمک می‌خواهند، اما او نيز به داد ايشان نمی‌رسد. 42من آنها را خرد كرده، به صورت غبار درمی‌آورم و به دست باد می‌سپارم. آنها را مانند گل كوچه‌ها لگدمال می‌كنم.

43تو مرا از چنگ قومی شورشگر نجات دادی و مرا رئيس قومها ساختی. مردمی كه قبلاً نمی‌شناختم، اكنون مرا خدمت می‌كنند. 44بيگانه‌ها در حضور من سر تعظيم فرود می‌آورند و به محض شنيدن دستوراتم، آنها را اجرا می‌كنند. 45آنها روحيهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بيرون می‌آيند.

46خداوند زنده است! شكر و سپاس بر خدای متعال باد كه صخرهٔ نجات من است! 47او خدايی است كه انتقام مرا می‌گيرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، 48و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند.

خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پيروز گردانيدی و از دست ظالمان رهايی دادی. 49ای خداوند، تو را در ميان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرائيد.

50خدا پيروزيهای بزرگی نصيب پادشاه برگزيدهٔ خود داوود می‌سازد و بر او و نسلش هميشه رحمت می‌فرمايد.